Op 20 april gaan Manon en ik naar het concert van Nick & Simon. We hebben al een aantal maanden geleden de kaartjes gekocht en nu is het zo ver. Ze haalt me rond 12.45 uur op en rijden naar Amsterdam. Het is in de auto al erg gezellig en we hebben er zin in. We blijven daar overnachten zodat er ‘s nachts niemand hoeft terug te rijden en zo kunnen we beide iets drinken. We rijden eerst naar ons hotel, inchecken en spullen opruimen. Het ziet er leuk uit, niet heel groot, maar prima.
Het is erg lekker weer, dus gaan een terrasje opzoeken. Hier hebben we het een aantal uurtjes goed volgehouden. Met lekkere drankjes en hapjes. Rond 17.00 uur gaan we terug naar onze kamer om ons op te frissen en om ons om te kleden. We zetten natuurlijk een muziekje aan van Nick & Simon. Rond 18.30 uur willen we de bus nemen naar de concerthal en lopen naar de bushalte. Daar echt bijna aangekomen rijdt de bus ons voorbij. Net te laat, haha echt dom, maar wat een lol dat we hebben. Nu moeten we een half uurtje wachten. Naast de bushalte is een winkel, dus halen we nog chips en wat drinken. Na een half uurtje nemen we de bus.. ja, nu wel.
Het is al erg druk bij de concerthal, wij hebben kaartjes voor de golden ring, dus mogen we in een rij waar het gelukkig niet druk is. Binnen doen we onze jassen in een kluisje en halen gelijk consumptiebonnen. We hebben er erg veel zin in! We gaan naar binnen en lopen naar de golden ring. Dit is helemaal vooraan en hebben veel ruimte. Ze draaien gezellige feestmuziek en rond 20.15 uur gaat het echt beginnen. Wauw, wat een gave opkomst van de twee knappe mannen. We zingen natuurlijk uit volle borst mee. We zien ze goed en het is erg gezellig. We halen bier bij een jongen die rondloopt in onze ring. Handig, zo hoeven we niet steeds naar de bar. Het is een heel gaaf concert met nog verschillende gastoptredens, ook wordt er veel met confetti geschoten en is er op het einde nog vuurwerk. Ik heb een aantal kippenvelmomentjes gehad, maar ook een aantal traantjes gelaten. We kijken hier al zo lang naar uit en wat was het gaaf, echt genoten met mijn liefste vriendinnetje!
24 april, vandaag word ik 32. Vorig jaar had ik m’n beste verjaardag. Ik mocht toen op deze datum stoppen met m’n hormoonbehandeling. Dit werkte dan nog een paar maanden door en daarna zouden we beginnen met onze kinderwens. Helaas is het helemaal anders gelopen. Het is erg dubbel, ik ben blij dat ik vandaag 32 mag worden, maar wie had ooit gedacht dat ik zo jong ongeneeslijk ziek zou zijn? Ik sta er veel bij stil, hoeveel jaar mag er nog bijkomen? Of moet ik in maanden denken? Geen idee. Ik kan/durf niet heel ver vooruit te kijken.
Ik krijg veel berichtjes, zo lief allemaal. Eerst wilde ik het helemaal niet vieren. Waarom iets vieren als je weet dat je dood gaat. En iedereen kan ook zo langskomen. Maar toch wil ik het niet zomaar voorbij laten gaan, ik moet blij zijn dat ik 32 mag worden en nu kan het nog.. Afgelopen vrijdag heb ik het voor vriendinnen gevierd en ben ik goed verwend. Leuke cadeaubon, groot huidverzorgingsverwenpakket en een erg bijzonder armbandje heb ik gekregen met de tekst: ‘Where friendship begins and love never ends’. Toen hadden ze nog een verrassing, mijn vriendinnetjes hebben allemaal zo’n armbandje. Erg bijzonder om voor altijd met elkaar verbonden te zijn. En van Manon heb ik een vriendinnenfotoshoot gekregen. Zo kan ik samen met mijn vriendinnetje mooie herinneringen en bijzondere momenten vastleggen.
Op de dag zelf ga ik lunchen met papa, mama, Ilona en m’n neefjes. Papa en Ilona hebben vrij geregeld. Ze vinden het bijzonder om mijn verjaardag te vieren. Stefan is ‘s middags ook op tijd vrij en heeft een grote bos bloemen bij zich, zo lief! ‘s Avonds eten we met beide gezinnen.
Vrijdag erna vieren we het nog voor familie, fijn en lief dat ze langskomen. En ik ben ook weer goed verwend. Die avond ben ik niet helemaal fit en heb wat verhoging. ‘s Middags ga ik nog naar bed. Als ik naar m’n lichaam luister, moet ik het misschien afzeggen. Maar ik wil het zo graag door laten gaan, omdat ik niet weet hoe het volgend jaar zal zijn. Dus laten we het doorgaan. Helaas de dagen erna wel op bed moeten liggen met hoge koorts en griep.
Liefs,
Nikita
Bron foto: privécollectie Nikita