Soms ben je het even kwijt, soms denk je er even niet aan, soms besef je je het even niet. Maar dan ineens… Sta je bijvoorbeeld in de supermarkt en vraag je je af of degene die voor je in de rij staat het aan je kan zien… Zo’n moment waarop bij mij de bliksem weer inslaat als een bom. Waarop je weet dat het allemaal geen slechte grap, nachtmerrie of fictie is. Het is de harde realiteit. Voor nu en voor de komende tijd. Ik besef me ineens, daar in mijn uppie in de supermarkt, dat ik nog een lange weg te gaan heb. Ik zal misschien wel mijn hele leven onder behandeling blijven. Altijd zal ik gecontroleerd worden of er niet weer een of ander celletje in mijn lichaam zich heeft gemuteerd naar een kankercel.
Dat is best wel een zuur idee. Zo zuur, dat het bijna niet te behappen is. Maar ze zeggen niet voor niks: ‘When life gives you lemons, make lemonade!’. En dat is dus ook precies wat ik ga doen.. Ik wil mijn leven niet laten beïnvloeden door de kanker. Ik wil blijven leven en ik wil genieten!
Dat betekent voor mij: nog steeds eens helemaal buiten de lijntjes kleuren, nog steeds de bloemetjes buiten zetten en dancing like nobody’s watching! Want zeg nou zelf… Doing crazy shit makes life worth living right?! Daar haal ik mijn levensvreugde uit, uit die kleine gekke dingen! Soms moet je het leven niet te serieus nemen, vooral niet als er zoiets serieus ernstigs gebeurt in je leven, en gewoon genieten van de grote en kleine dingen en alles om je heen!
Die kleine dingen zijn voor mij zoiets als een kaartje krijgen. Ik heb echt mega veel lieve, oprechte, intense, mooie kaartjes gekregen de afgelopen tijd. Met heel veel hartverwarmende teksten erop. Mensen die me succes en sterkte wensen. Mensen die me een hart onder de riem willen steken. Mensen die met me te doen hebben. Mensen die me willen steunen. Ik vind dat fijn! Een heel fijn idee dat er zoveel lieve mensen aan me denken. Elke keer als er weer een kaartje binnenkomt staan er weer tranen in mijn ogen. Gewoon om het feit dat iemand de moeite neemt om me een kaartje te sturen is in deze tijd echt zo fijn en maakt mijn dag goed! Ik haal daar veel kracht en energie uit om weer verder te kunnen. Klaar om weer een chemo neer te knallen en er weer vol goede moed tegenaan te gaan!
Maar ook een wandeling maken doet me enorm goed. Frisse lucht en wandelen is echt voor mensen die op leeftijd zijn, vond ik altijd! Vroeger, toen ik nog een klein meisje was, moesten mijn zussen en ik altijd op zondag mee met mijn ouders naar het bos. “Lekker een frisse neus halen”, zei mijn vader dan altijd. Wij zaten dan met een zwaar chagrijnig gezicht achterin de auto. We hadden echt geen zin in een wandeling door de bossen! Maar mijn god, wat dank ik mijn vader op mijn blote knieën dat hij mij dit met de paplepel heeft ingegoten. Want ik haal op dit moment zoveel energie uit een wandeling. Het hoeven niet eens grote wandelingen te zijn en het hoeft ook zeker niet dagelijks. Maar in beweging blijven is echt goed, vooral in deze tijd. En ik kan het je, als kameraad in hetzelfde schuitje, echt aanraden. Get your ass outside Girl! Het is voor je eigen bestwil en zo houd je ‘de boel’ nog een beetje soepeltjes.
Ik voel me soms ook bejaard door die stomme chemo’s. Maar geloof me, na een wandeling in de frisse lucht voel ik me ineens weer even een jonge godin! Oke…Nee, niet overdrijven! Het is gewoon heel erg fijn! En stiekem zou ik je ook nog aan willen raden om eens op een afgelegen stuk te gaan wandelen, in je eentje en dan op een bepaald moment wanneer je ziet dat er niemand in de buurt is.. Dat je dan even heel hard schreeuwt. Even je longen uit je lijf. Het liefst even een paar keer achter elkaar. Dit voelt zo goed! Echt! Try it! Ik voelde me echt even als herboren. Tijdens mijn wandeling van afgelopen week heb ik dit ook gedaan en ik ben lachend en zingend terug naar huis gelopen. Terwijl ik met mijn ogen vol tranen, onder mijn zonnebril, begon aan mijn wandeling.
Zoek naar de humor in jezelf, omring je met mensen die je laten lachen en probeer van elke dag een ‘feestje’ te maken. Want het is echt waar. Je moet zelf de slingers ophangen guys… Niemand anders doet het voor je!
Bron afbeelding: pinterest.com
Ja ik hou van die gekke dingen van jou… blijf ze doen; als dochter, zus, tante, vriendin…
Hoi Karlijn
Heel mooi geschreven.
Zet hem op, je kunt het.
Gr Eefje
Hoi Karlijn, wat heb je het weer mooi op papier gezet .
Ik weet zeker dat lotgenoten hier veel aan hebben. Maar ook voor de mensen die je ( willen) steunen is dit zo’n helder verhaal .!! Mensen om je heen en verder af willen je graag dat steuntje in de rug geven waar jij behoefte aan hebt ,maar vaak is daar die twijfel en drempel wat kan ik doen en wat heeft ze nodig. Door jouw openheid maak je het zo toegankelijk!! Je bent een dappere dame , hou vol he !! ? Nora
Wat lief Nora, bedankt voor het compliment.
Dat is inderdaad ook precies wat ik graag wil bereiken, dat zoiets zwaars juist ook iets heel moois is. En dat het ook fijn kan zijn om het te delen met vrienden, familie en zelfs met mensen die je misschien niet kent. Kanker is een rot ziekte, maar je hoeft het niet weg te stoppen. Althans, dat vind ik. En dat maakt het inderdaad toegankelijk.. Zo fijn om te ervaren wat openheid en eerlijkheid doet met een mens en wat je ervoor terug krijgt… Mooi dat je dit ziet. Bedankt voor je fijne woorden en bedankt dat je me volgt. Heel veel liefs Karlijn
Wauw ,Karlijn wat indrukwekkend weer en moet zo ook even gaan wandelen denk ik ,want die tranen zijn er nu ook weer bij mij !?????
Hoi Annelies,
Wat lief. Wat bijzonder dat ik je weet te raken met mijn woorden. En bedankt dat je dit met me deelt. Ik zou het je graag aan willen raden ja, ga lekker wandelen! Een frisse neus halen is altijd een goed idee, zou papa zeggen ;-)! Liefs!
Hoi Karlijn.Wat ben jij een geweldige dappere meid.Diep respect voor jou.Ik heb ook de uitzending over jullie gezien op tv.en hield het niet droog.Maar wat slaan jullie je er dapper doorheen.Even de batterij opgeladen in Italië. Fijn dat jullie zoveel steun bij elkaar vinden.Het zal niet iedere dag meevallen maar petje af voor jullie. Ik wens je veel positiefs voor de toekomst. Groetjes van Beppie “zus van de schoonmoeder van Rudy.”
Knap Karlijn hoe je dit allemaal verwoord. Klopt een wandeling kan je weer een hoop energie geven ,is voor mij ook mijn beste uitlaatklep .
Veel sterkte voor jou en je lieve familie ????
Toppertje! Diep respect…
Karlijn, wat eerlijk, warm, recht uit je hart. Heb dit net met tranen in mijn ogen gelezen. Wat mooi geschreven dit. En zoals je al aan geeft: het leven is een feest, maar die slingers hè? Niemand anders kan dit voor je doen. Chapeau en Carpe Diem van al de kleine die het leven je bie
Hoi Henri,
Bedankt voor het compliment en je fijne woorden. Doet me goed en raakt mij ook weer!
Zo is het, GENIET NOOIT MET MATE! Dat is vanaf nu mijn motto ;-)!
Bedankt dat je me volgt en voor je bericht.
liefs,
Karlijn
Lieve Karlijn,
Mooie woorden m. En zo waar wat je zegt over wandelen, het is altijd goed om de natuur op te zoeken. Die be- en veroordeeld niet, laar je zijn wie je bent en doen wat je wilt doen. Super knap dat je die ruimte en energie is jezelf kunt vinden. Stoere vrouw!
Wat is het weer prachtig geschreven Karlijn, heel treffend. Wat het wandelen betreft dat kan ik me nog heel goed herinneren. Ik zie mijn 3 kleine en prachtige meiden in mijn gedachten nog stappen door het Leypark of de Drunense Duinen! Geweldige tijd was dat!!
weer prachtig geschreven Karlijn, en dat schreeuwen als er niemand in de buurt is lijkt me ook heerlijk ,blijf sterk meisje carpe diem
Karlijn ik vind je echt heel dapper. Mooi verwoord. Heel veel sterkte meid maar geniet ook echt van de mooie en gekke dingen in het leven. Love you ❤
Al ken ik je niet persoonlijk, je verhaal raakt me intens!!! Het is niet helemaal mijn verhaal, dat kan ook niet, maar er zit zoveel herkenning in die mij doet reageren met emotie, dankjewel.