De keuze is gemaakt. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om eerst chemotherapie te starten en me daarna te laten opereren. Zodra mijn keuze vast staat gaat het ineens heel snel. Een week later kan ik al starten met mijn eerste chemo. Ze laten er geen gras over groeien.
De eerste 4 chemo’s zijn zware varianten (voor de kenners: De AC kuur). De arts heeft me voorbereid op een pittig traject waarin ik steeds tussen de chemo’s door 3 weken ‘pauze’ heb om weer op te krabbelen. Deze 3 weken heeft mijn lijf nodig om weer aan te sterken. De eerste week worden alle snel delende cellen in je lichaam afgebroken en heb je dus een flinke klap te verwerken. De tweede week is je weerstand heel laag, voel je je nog niet optimaal maar begin je weer op te krabbelen. De derde week schijn je je weer goed te voelen. “Ieder lijf reageert er weer anders op”, zegt de arts. Nou dat belooft wat! “Kom maar op!” Denk ik bij mezelf. Hoe sneller ik begin, hoe sneller ik hier vanaf ben!
Mijn moeder gaat de eerste chemobehandeling met me mee. Mijn lijf zit vol spanning, ik vind het doodeng. Met knikkende knieën loop ik naar het behandelcentrum waar ik mijn eerste chemo ga krijgen. Voor de ingang blijf ik even staan. Ik moet huilen. Ik wil niet en ik ben bang. Ik voel dat ik weg wil rennen maar ik weet dat dit helaas niet kan. Ik moet hier doorheen. “Je moet nu doorzetten Karlijn” hoor ik een stemmetje in mijn hoofd zeggen. Ik droog mijn tranen af en loop als een stoere bikkel het behandelcentrum binnen. “Goedemorgen!”, zeg ik. De vrouw achter de balie brengt me naar Trudy. Trudy is mijn vaste verpleegkundige hier op de afdeling. Ik heb een plekje bij het raam bemachtigd. Ik ga zitten en voel dat ik weer moet huilen. Ik vind het zo spannend. Trudy ziet het gebeuren en stelt me gerust. Mam en ik houden elkaars handen vast en ze geeft me een knipoog. Zo eentje van: Het komt wel goed schatje, ik ben er voor je. Dat stelt me gerust.
Mijn grootste angst is mijn haren verliezen, iets wat bijna vanzelfsprekend bij het chemo-traject hoort. Ik vind het zo belangrijk om mijn haar te behouden. Als ik kaal ben voel ik me niet meer hetzelfde. Zonder haar ben ik iemand anders voor mijn gevoel. Ik heb dus gekozen om de Coldcap te gebruiken. Dit koude kappie moet ik tijdens de chemokuren op mijn hoofd dragen. Het wordt dan -6 op mijn hoofd en dat gaat het haarverlies tegen doordat er minder chemo bij je haarwortels komt. Je verliest nog wel haren maar minder. En hoe minder, hoe beter!
De Coldcap wordt geïnstalleerd en het infuus wordt geprikt in mijn arm. Ik krijg twee zakjes. In het eerste zakje zit een knalrood goedje. Dit goedje loopt zachtjes mijn arm, en dus mijn ader in. Ik voel de kou door mijn arm gaan. Ik vind het maar een raar gevoel. Trudy blijft erbij zitten, want bij dit zakje kunnen er soms complicaties optreden. We hebben leuke gesprekken en Trudy maakt me aan het lachen. Het voelt bijna gezellig om hier te zijn.
Het is tijd voor het 2e zakje. Dit is een zakje met doorzichtig spul en gaat op het apparaat naar binnen. Druppeltje voor druppeltje stroomt het mijn lijf binnen. Hier voel ik vrij weinig van. Alleen krijg ik wat jeuk aan mijn neus. Tijdens mijn 2e zakje krijg ik een lunch. Daarna moet ik nog even blijven zitten om nog 1,5 uur na te koelen met de Coldcap. Dit zodat je het beste effect hebt. Mama en ik doen wat spelletjes en puzzelen samen. Dan is het tijd om mijn bevroren hoofd te bevrijden. Dit voelt zo fijn. Ik mag naar huis. Met een bleek gezicht loop ik het ziekenhuis uit. Ik merk nu al dat de chemische stof begint te werken. Mama en ik rijden naar huis.
Thuis doe ik mijn chillpak aan en plof ik op de bank. Ik ben moe en wil graag slapen. ’s Avonds komen mijn zussen langs. Ik heb nog steeds een bleek gezicht maar ik voel me op zich wel goed.
De dagen daarna gaat het wat minder goed; Misselijk. Knoop in mijn maag. Nergens zin in. Starend naar de tv of slapend op de bank. Helemaal in mijn eigen wereld. Wachtend op een betere dag. Tjah… Deze dagen moeten er blijkbaar ook zijn. Hopelijk kan ik deze dagen gauw vergeten en komen ze nooit meer terug! Op dit soort dagen wil ik vluchten, rennen en wegwezen! Maar ik weet het… Dat gaat niet. Ik moet door. Met het idee dat dit gevoel nog minimaal 3x terug gaat komen. Ik hoop zo dat ik ergens de energie kan vinden om me hier doorheen te slaan.
Vrienden en vriendinnen komen in die eerste weken bij me langs. Met de ene ga ik wandelen, met de andere doe ik een spelletje en zo kom ik mijn dagen door. Vrienden, familie en lieve mensen om me heen maken mijn dag goed. Zij zijn in deze barre tijden echt mijn lichtpuntjes. Nieuwe energie haal ik hieruit en daardoor kan ik weer door met mijn strijd. Ik weet het nu nog meer zeker dan ooit; ik ben echt gezegend met een hele lieve club mensen om me heen!!
Bron afbeelding: privécollectie Karlijn
Ik ken je niet,
Ook ik heb helaas vorig jaar te horen dat ik borstkanker heb..
Je verhalen hebben indruk op me gemaakt.
Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen.
Je kunt het.
Groetjes Eefje
Hoi Eefje,
Wat naar dat jij dit ook mee moet maken. Hoe gaat het nu met je? Hoe voel je je? Ook al verder in het proces met chemo’s dus?
Mocht je ooit eens willen kletsen, je hart luchten of wat dan ook, let me know! Altijd goed!!
Ik wil jou ook heel veel succes en sterkte wensen!! Hopelijk komen we hier allebei nog sterker, krachtiger en mooier uit!!
Veel liefs,
Karlijn
Hoi Karlijn,
Leuk om iets van je te horen,
Hopelijk voel je je langzaam iets beter.
Ik heb het geluk (nou ja of je het geluk mag noemen)geen chemo nodig gehad.
Bij mij hebben mijn borst geamputeerd..
Ben 4 weken geleden voor de tweede keer geopereerd, en moet in april waarschijnlijk nog eens geopereerd worden.
Lang verhaal allemaal.
Nogmaals heel veel succes en sterkte.
GrEefje
Lieve schat , je bent en blijft mijn kanjer ! Je hebt t zo goed doorstaan! We doen dit graag voor je ; minste wat we kunnen doen xxx
Hoi dappere Karlijn,
Wat kun je het toch goed verwoorden ik hoop voor je dat je tijdens de kuren maar weinig slechte dagen hebt.
Wat fijn dat er zoveel lieve mensen zijn om je bij te staan!
Sterkte weer ! xx Nora
Lieve Karlijn, houd moed. Je bent een sterke vrouw denk ik. Samen met je ouders, zussen en je vriendenkring hoop ik dat je je door deze tijd heen kunt vechten.
Heel veel sterkte
hoi karlijn
Jullie hebben vroeger bij ons in de straat gewoond in hilvarenbeek.
Ik ken jullie ook als een warm gezin !Weet niet of jij mij daar nog van kent ? Maar ik wil jou en je vader echt veel sterkte wenssen !En de rest van de familie.
Dit is niet te vatten wat jullie nu door maken !
liefs van mij meintje
Lieve karlijn.wat is het toch pittig voor je we denken veel aan je.veel sterkte en een hele dikke knuffel .petra en wim
Lieve Karlijn heel veel sterkte tijdens deze kuur, ik ga voor je duimen . Gr. Margo ???
Hoi lieve,byzondere ,super sterke,kippenvel veroorzakende, inspirerende,hoopgevende Karlijn ,ik hoop dat mijn “lichtpuntje”,want dat ben jij zeker voor mij en hopelijk voor heel veel anderen,jou heel veel kracht en vooral sterkte geeft om dit afschuwelijk traject te doorstaan(samen met de lieve mensen omme heen)!!!!!! Liefs Annelies
Hoi Karlijn, ik ken je niet maar sinds deze week je blog tegengekomen in de zoektocht naar info over jonge vrouwen met borstkanker. Wat schrijf je op een mooie manier! Het maakt een diepe indruk.
Helaas klinkt het herkenbaar en kan ik het me omdat ik ook sinds kort weet dat ik borstkanker heb.
Ik wens je ontzettend veel kracht en succes!
Hoi Nicky,
Bedankt voor je compliment!
Wat ontzettend goed van je dat je opzoek bent gegaan naar jonge vrouwen die hetzelfde meemaken. Dat geeft toch een stuk rust, verbondenheid en vertrouwen dat het goed gaat komen he? Weet dat ik altijd open sta voor een gesprek of mailcontact, dus je mag me altijd benaderen mits je daar behoefte aan hebt natuurlijk. You never walk alone ;-)!
Ik wens jou ook heel veel sterkte en kracht!
Take care meid!
Groetjes, Karlijn
Dank je wel voor je lieve wensen!
Klopt idd wat je zegt,het geeft wat rust en verbondenheid. Iets wat we met zijn allen in deze situatie best kunnen gebruiken.
Ik zou het leuk vinden met je in contact te komen.
Lieve Karlijn,
Ik ken je verder niet, maar heb de aflevering van puur geluk destijds met veel tranen bekeken. Ik voelde zoveel herkenning in jouw verhaal. Ik ben 27 en maak momenteel hetzelfde mee als jij. In november heb ik te horen gekregen dat ik borstkanker heb en heb nu de eerste vier AC kuren achter de rug.
Ik wil jou, maar ook je vader, heel veel sterkte en succes wensen met de rest van de kuren! Zet m op!
Liefs
Sanne
Hoi Sanne,
Bedankt voor je bericht. Bedankt voor je steun en sterkte wensen! Grappig om te merken dat er zoveel mensen de uitzending hebben gezien.
Wat ontzettend naar dat jij dit ook allemaal mee moet maken. Ik hoop dat de eerste zware kuren een beetje oke gevallen zijn?
Mijn columns lopen iets achter op de werkelijkheid. Ik heb ondertussen al mijn 4 zware kuren achter de rug en zit nu aan de wekelijkse kuren. Dus ben al een stapje verder dan wat er op papier staat ;-).
Hopelijk heb jij ook fijne steun aan je familie en vrienden! Mocht je ooit eens willen kletsen, dan weet je me te vinden 😉 Altijd goed en fijn om samen eens te kletsen, te sparren of informatie uit te wisselen.
Groetjes,
Karlijn
lieve Karlijn, wat doe je het goed ! héél véél kracht gewenst van een nicht van je moeder! dikke kus X
Lieve Karlijn,
Ik wens je heel veel kracht in deze moeilijke periode van je leven.
We missen je op de dansvloer, en hopen snel weer een kizomba dansje met je te doen.
We weten dat het nummer Rise up van Andra Day veel voor je beteken.
We hebben (Dj Traybeatz en ik) een remix van gemaakt voor je.
We hopen dat je het leuk vind.
https://soundcloud.com/dj-maximelody-holland/dj-maximelody-traybeatz-rise-upfor-karlijn-b
Gr,
Dj Maximelody
ZO bijzonder, zo’n ongelooflijk mooi gebaar!
BEDANKT! Dit lied en deze remix ga ik HEEL vaak draaien.. Het zal me kracht geven!
Dansen is altijd mijn passie geweest en Kizomba heb ik enorm in mijn hartje gesloten.
Ik kan de woorden niet goed vinden om uit te leggen hoeveel dit voor mij betekent.
Ik kan alleen maar nogmaals zeggen: BEDANKT! HEEL ERG BEDANKT BARTH!
Ik koester dit in mijn hart.
Tot heel gauw, op de dansvloer!
Heel veel liefs,
Karlijn