De mogelijkheden tot borstsparend opereren bij borstkanker is de laatste jaren steeds verder verbeterd en ontwikkeld. Ik vind het dan ook zeer frustrerend, netjes gezegd, dat ik door deze kleine
tumor mijn hele borst ga kwijtraken. Vele borstkankerpatiënten zien hun borst als een ziek onderdeel van hun lichaam en willen er dan ook zo snel mogelijk van af. Ik niet, ik zie het nog altijd als een stukje van mijn lichaam, een stukje van mijn vrouwelijkheid. Ik zie het totaal niet als een ziek onderdeel waar ik zelfs dood aan kan gaan. Ondanks dat ik er vrij zeker van ben dat een andere arts hetzelfde advies zal gaan geven, ga ik voor een second opinion. Voor mijn eigen gevoel moet ik die zekerheid hebben zodat ik niet achteraf denk ‘had ik maar’.
Vlak na de schildwachtklierprocedure ontving ik een brief met de uitnodiging voor een second opinion in Amsterdam. Dit ziekenhuis heb ik zelf uitgekozen. Op de dag dat eigenlijk mijn amputatie zou plaatsvinden, meld ik me in het andere ziekenhuis. Ik heb altijd al een keer naar Amsterdam willen gaan, alleen dan graag om een leuke reden. Ik probeer mijn verwachtingen laag te stellen, omdat ik niet teleurgesteld wil worden, maar ergens heb ik nog een sprankje hoop. Wie weet kan deze tietendokter mijn borst wel redden! Een beetje nerveus loop ik richting de balie die op mijn brief staat vermeld. De receptioniste geeft me een formulier met alle stappen die ik die dag zal doorlopen. Het verloopt allemaal heel gestructureerd. Allereerst meld ik me bij de arts, die in eerste instantie nog weinig te vertellen had. Ze wilde er graag nog beeldmateriaal bij hebben. Voor mij betekende dit door naar de afdeling radiologie. Bij de röntgenafdeling wordt opnieuw een echo van mijn borst gemaakt en er wordt een biopsie genomen van een lymfeklier in de hals, omdat hier nog niet eerder naar gekeken was. Een uurtje later zaten we weer bij de arts en wordt mij verteld dat de lymfklieren in de hals ‘schoon’ zijn. Toch sluit de arts zich aan bij het advies om een borstamputatie links met directe reconstructie uit te voeren. De arts kan me wel een andere operatie techniek aanbieden, waarbij ik mijn eigen tepel kan behouden, iets dat in het eerste ziekenhuis niet kon. Ook kunnen er direct siliconen protheses worden geplaatst in plaats van eerst een expander. Dat betekent dat alles in één operatie kan en ik niet allerlei losse operaties en vul-sessies van de expander hoef te ondergaan. De arts stelt ook voor om na te denken over of ik een enkelzijdige of beiderzijdse borstamputatie zou willen. Ondanks dat het advies hetzelfde is, ben ik blij dat ik voor een second opinion ben geweest. Aangezien ik hier wél mijn tepel kan behouden en ze direct de definitieve borstprotheses kunnen plaatsen. Mijn besluit staat dan ook al snel vast, mijn operatie gaat plaats vinden in dit ziekenhuis!