Lieve lezers,

Ook ik ga voor Stichting Jong Borstkanker een column bijhouden. Ik ben Anneke, 33 jaar en alleenstaand. Ik ben werkzaam als onderzoeksverpleegkundige en tussen de behandelingen door probeer ik dit te blijven doen. Op dit moment lukt het meestal een om een paar uurtjes per week te werken. Ik merk dat ik het fijn vind om op mijn werk aanwezig te zijn vanwege de afleiding, maar ook omdat ik dan weer even Anneke de onderzoeksverpleegkundige kan zijn. Zo ben ik niet alleen maar bezig met Anneke de kankerpatiënt. Op mijn werk krijg ik hiervoor alle ruimte en alle steun en dat is ontzettend fijn en belangrijk. Ik vind het namelijk nog steeds best vreemd om ineens aan de andere kant van de streep te staan.

Bij mij is in oktober 2018 borstkanker in mijn linker borst geconstateerd en ik krijg momenteel chemotherapie en immuuntherapie. Hierna zullen nog een operatie en radiotherapie gaan volgen. Hoe dit traject er precies uit zal gaan zien (welke operatie enzo) weet ik nog niet. Wel is al zeker dat ik sowieso radiotherapie ga krijgen vanwege de grootte van de tumor. De operatie zal waarschijnlijk ergens rond juni 2019 plaatsvinden.

De tumor is een flinkertje, hij is namelijk 7 centimeter groot. In eerste instantie dacht men 4-4,5 centimeter, maar op de MRI is duidelijk geworden dat hij groter is dan werd gedacht. Daarnaast zit er een uitzaaiing in een okselklier. Het is een hormoonongevoelige tumor, maar wel HER2/neu-positief. Om deze reden krijg ik naast chemotherapie ook immuuntherapie. Momenteel krijg ik het nog tegelijk met de chemotherapie, maar als de chemotherapie klaar is, zal ik één van de immuuntherapie nog blijven krijgen. In totaal een jaar lang elke 3 weken.

De chemokuur die ik krijg heet de PTC-ptz kuur. Deze kuur krijg ik in 9 cycli die elk 3 weken duurt. Op dag 1 krijg ik paclitaxel, trastuzumab en carboplatin en pertuzumab. Op dag 8 krijg ik alleen paclitaxel en dag 15 is mijn herstelweek. Op dag 22 begint het hele feest opnieuw. Ik zal dus 27 weken bezig zijn waarin ik 18 keer chemo krijg. Tijdens de chemotherapie heb ik een coldcap op. Dit is een kap waarbij je hoofdhuid ontzettend wordt afgekoeld waardoor er als het goed is minder chemo bij je haren komt. Ik hoop hiermee dus te voorkomen dat ik kaal ga worden, want dat lijkt mij vreselijk. Het wordt dan ineens zo zichtbaar dat je kankerpatiënt bent, alsof je identiteit daarmee ook verloren gaat… Dat wil ik dus voorkomen, ondanks dat de coldcap ook niet zo prettig is. Jullie gaan hier vast nog wel wat over lezen. Misschien wijd ik er wel een hele column aan, dat moet ik nog even gaan bedenken, maar die coldcap gaat zeker terugkomen!

Naast dit alles ga ik jullie ook meenemen in het traject van fertiliteitspreservatie (leuk woord voor galgje) en erfelijkheidsonderzoek. En alles wat er nog meer op mijn pad gaat komen…

Liefs,
Anneke

Bron foto: Elise Rachelle Fotografie

< Column Nikita Volgende column Anneke >